Książki z dzieciństwa

Witajcie, kochani!

Kiedy Ewcia zadała nam temat zakładek na marzec, od razu wiedziałam, że będę mieć problem z wyborem.

Czytam odkąd tylko pamiętam i ulubionych książek z dzieciństwa mam po prostu mnóstwo. To, że postanowiłam robić zakładki do książek, które mam w domu też nie ułatwiło sprawy, bo bardzo dużo z nich zachowałam. Tak więc wymyśliłam sobie inne kryterium – książki, które zachwyciły mnie w klasach I – III (czyli do 10 roku życia, zanim zaczął się wiek nastoletni:) I które stoją na jednej półce.

No to lecimy!

Bardzo lubiłam książki o zwierzętach, a już o kotach szczególnie. Dlatego „Puch, kot nad koty” Jana Grabowskiego i „Przygody Filonka Bezogonka” Gosty Knutsson  to żelazne pozycje w tym zestawieniu. Zakładka jedna, ale pasuje do obu.

Uwielbiałam też baśnie i legendy, a jednym z moich ulubionych zbiorków były „Bursztynowe baśnie” Hanny Zdzitowieckiej. Opowieści z morzem w tle, stąd elementy na zakładce, a do tego wykorzystałam papier o nazwie „Amber”, czyli bursztyn właśnie.

I jeszcze „O księciu Gotfrydzie, rycerzu gwiazdy wigilijnej” Haliny Górskiej. Cudowna opowieść, którą warto przeczytać w każdym wieku. Nie miałam własnego egzemplarza, dlatego ucieszyłam się, gdy udało mi się kupić książkę za złotówkę na wyprzedaży w bibliotece.

„Książka nad książkami” Anny Kamieńskiej to wybrane historie Starego Testamentu przedstawione tak, że czyta się je jak najpiękniejszą powieść. Na pewno ta pozycja przyczyniła się w jakimś stopniu do umiłowania przeze mnie Pisma Świętego.

Nie może też zabraknąć „Godziny pąsowej róży” Marii Kruger. Marzyłam, żeby tak jak Anda przenieść się do przeszłości i nawet zdarzyło mi się majstrować przy starym zegarze babci:) Mój egzemplarz z dzieciństwa gdzieś zaginął i ten zakupiłam później.

No i „Szwedzi w Warszawie” Walerego Przyborowskiego. W III klasie wyciągnęłam tę książkę z półki rodziców i przepadłam. Potem opowiedziałam ją drobiazgowo koleżance i zmuszałam biedną Martę do ciągłej zabawy w przygody Maćka, Kazika i Kacperka:)

Na koniec „Muminki” Tove Jansson. Lubiłam od zawsze, chociaż niektóre części w pełni zrozumiałam i doceniłam dopiero jako dorosła osoba. Bo to wbrew pozorom nie do końca książki dla dzieci. W dzieciństwie czytałam jako pojedyncze książeczki, parę lat temu zakupiłam wszystkie części zebrane w dwóch tomach.

I tak powstało aż siedem zakładek. A przecież to nie wszyscy ulubieńcy moich lat dziecinnych, bo na sąsiednich półkach stoją jeszcze „Dzieci z Bullerbyn” i „Bracia Lwie Serce” Astrid Lindgren, „Klechdy Sezamowe” i „Przygody Sindbada Żeglarza” Bolesława Leśmiana, „Kubuś Puchatek” i „Chatka Puchatka” A. A. Milne (nie wiem ile miałam lat, gdy je poznałam, ale musiałam być bardzo mała, bo nie umiałam jeszcze czytać i codziennie mama czytała mi jeden rozdział), „Przez różową szybkę” Ewy Szelburg Zarębiny, „Atlas motyli” Josefa Mouchy, „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza (do dzisiaj jestem w stanie wyrecytować z pamięci „Powrót taty” i „Panią Twardowską”), „Bajki samograjki” Jana Brzechwy, „Legendy i opowieści o Krakowie” Bronisława Heyduka (od czasu poznania tej książki datuje się mój zachwyt Krakowem), „Od Giotta do Cezanne’a” Michaela Levey (tutaj raczej z upodobaniem oglądałam reprodukcje obrazów niż czytałam od deski do deski) i wiele innych. Miłość do książek zaszczepił mi Tato i to on przy każdej możliwej okazji obdarowywał nimi mnie i mojego brata, uważając, że nie ma lepszego prezentu. Sam czytał wprost nałogowo, a uporządkowanie biblioteczki, która po nim została zajęło mi pół wakacji. Lwią część tych zbiorów przekazałam jako darowiznę naszej miejskiej bibliotece.

Oj, rozpisałam się, pora kończyć. Pozdrawiam Was z całego serca, kochani. Jeśli chcecie, napiszcie w komentarzu jaka jest Wasza ulubiona książka z dzieciństwa. Jestem ogromnie ciekawa.

Buziaki,

Małgosia