Kartki dla ukojenia duszy

Witajcie, kochani!

Dzisiaj zrobiłam trzy kartki wielkanocne, chociaż kartek w tym roku nie będę wysyłać. Postanowiłam, podobnie jak wielu w Was, że nie chcę niepotrzebnie narażać listonoszy i mam nadzieję, że mi wybaczycie brak wielkanocnej karteczki w Waszej skrzynce. Może już bożonarodzeniowe będzie można wysyłać bez obaw. A te trzy zrobiłam żeby uspokoić swoje lęki i niepokój, które dziś mnie dopadły. Ile jeszcze potrwa ta pandemia? A jeśli będzie tak jak z grypą hiszpanką, która w 1918 roku po pierwszym wiosennym uderzeniu powróciła jeszcze w sierpniu, a potem znowu w zimie i odebrała życie co najmniej pięćdziesięciu milionom ludzi na świecie?  A jeśli to dopiero początek czegoś gorszego, jakiegoś pasma kataklizmów, które nas czeka? I nawet jeśli nie, to jak będzie wyglądało nasze życie w świecie po pandemii? Poza tym martwię się o Mamę i brata, o dalszą rodzinę. Ciężko mi wysiedzieć w domu, chociaż przecież ze mnie typowa domatorka. A teraz tak chciałabym móc iść przed siebie, iść daleko, rozkoszować się wiosennym słońcem i rozmawiać z każdą napotkaną znajomą osobą bez obawy, że któraś z nich może być nosicielem wirusa. To straszne, że człowiek zaczął bać się człowieka. I jeszcze ten głód duszy -  tak bardzo brakuje mi Pana Jezusa w Eucharystii.

Usiadłam więc i trzy karteczki zrobiłam, a na nich umieściłam cytaty kojące serce. Czy wiecie, że w Piśmie Świętym aż 365 razy pada zachęta, abyśmy się nie lękali?  („Nie bój się”, „Nie lękaj się”, „Nie trwóż się”, „Odwagi!” itp.) Słowa na każdy dzień roku!

A oto moje kartki:

Przy okazji serdecznie dziękuję Ani:

Pozdrawiam Was, kochani i do następnego spotkania,

Małgosia