Robimy razem album – część 1

Witajcie, kochane Kobietki!

Dziś pokażę Wam jak powstaje album. Może któraś z Was zechce skorzystać z tego kursiku? Albo po prostu potowarzyszyć mi w procesie tworzenia?

Kurs dedykuję szczególnie Ani Iwańskiej, która w jednym z komentarzy zasugerowała taki pomysł. Nic tej Kobiecie nie potrafię odmówić! Chciała, żebym nadrobiła czteromiesięczną nieobecność w zabawie „Kartki przez cały rok” – kartki powstały. Zażyczyła sobie kursu na album – oto kurs. Dobrze, że nie jest mężczyzną, bo jeszcze by poprosiła o… :):):) No dobrze, przechodzimy do rzeczy.

Dodam jeszcze, że nie roszczę sobie żadnych praw autorskich ani nie uważam, że jest to jedyna słuszna metoda robienia albumów. Jest to po prostu wypadkowa mojej nauki na podstawie różnych filmików oraz własnych prób i błędów. Czasem modyfikuję to i owo, ale w poście pokażę sposób, w jaki robię albumy najczęściej.

Przy okazji przepraszam za jakość niektórych zdjęć, ale pogoda była średnia, a nie chciało mi się uprawiać domokrążenia w poszukiwaniu odpowiedniego światła.

Nasz album będzie miał pięć kart o wymiarach 15 cm na 15 cm. Na początku przygotowujemy sobie takie coś do osadzenia kart, co w filmikach anglojęzycznych nazywają „hidden hinge”, a w rosyjskojęzycznych „pierieplot”. Potrzebujemy kawałka brystolu o wymiarach 30 cm na 15 cm (posłużyłam się żółtym, żeby była lepsza widoczność) i bigujemy go w odpowiedni sposób. Dla lepszego zademonstrowania przygotowałam  pasek z białego papieru, na którym zaznaczyłam poszczególne wymiary. Części żółte to będą wypustki, do których przykleimy karty. Części różowe to przerwy pomiędzy kartkami. Tu mają po 1 cm, ale oczywiście mogą być większe lub mniejsze – w zależności od naszych potrzeb.

Następnie zaginamy nasz pasek tak, by części żółte utworzyły „górki”, a części różowe „dolinki”. Tu już zagięcia na właściwym pasku:

Przygotowujemy klej (u mnie magik) i klamerki lub spinacze biurowe.

Smarujemy klejem tylko żółte części (od spodu) i sklejamy każde dwa sąsiadujące ze sobą kawałki. W efekcie wygląda to tak:

Po sklejeniu każdej części warto przytrzymać ją klamerką.

Po wyschnięciu odpinamy klamerki i mocno wyginamy wypustki najpierw w jedną, potem w drugą stronę, żeby sprawdzić, czy kartki będą się  nam dobrze przewracać.

Teraz przygotowujemy pięć kawałków brystolu, każdy o wymiarach 30 cm na 15 cm. I każdy zginamy na pół. 

Następnie przymocowujemy poszczególne karty. Ponieważ chciałam, aby każda karta była jednocześnie kieszonką, nie smarowałam całości klejem. Klej należy nałożyć tylko po bokach (trzech!). Na zdjęciu widać, że miejsce nakładania kleju zaznaczyłam na czarno.

I przyklejamy kartę do wypustki tak, by od góry pozostała otwarta.

Tu już wszystkie karty zostały przyklejone:

Teraz mocno wyginamy karty w jedną i drugą stronę, żeby się „ułożyły”.

Czas na oklejanie kart. Przygotowałam sobie dziesięć kawałków papieru o wymiarach 14,5 cm na 14,5 cm. Jeśli chcemy, by było widać więcej bazowego papieru, przycinamy mniejsze kawałki (np. 14 cm na 14 cm).

I każdą stronę oklejamy innym kawałkiem papieru. Nasz „pierieplot” gotowy.

Ponieważ stwierdziłam, ze wychodzi z tego tasiemiec, okładkę zrobimy w następnym poście, który zaraz wrzucę.

Całuski,

Gosia