O tym jak zostałam właścicielką słonia

Witam Was bardzo serdecznie!

Kochane moje Kobietki, od dziś zamieszkał ze mną słoń. Sympatyczny zwierz w błękitne kwiaty od razu podbił moje serce. Słonik jest dziełem Beci i został mi wręczony osobiście. Tak, tak, spotkałam się dzisiaj z kolejną koleżanką blogową, bo okazało się, że nasze miejscowości leżą od siebie o przysłowiowy rzut beretem. Beatka to prawdziwa bratnia dusza i nawet iście barowa pogoda nie przeszkodziła nam we wspaniałym spędzeniu razem czasu.

Słonik idealnie wtapia się w mój fotel. A to kameleon jeden:)

Oprócz słonia Beatka obdarowała mnie piękną serwetką, koszyczkiem i aniołkiem oraz domowym przetworem z jagód.

Ale nie myślcie sobie, że ze mnie taki pazerny sęp, który nic w zamian Beatce nie dał:) Na jej prośbę przygotowałam zestaw kartek imieninowych i urodzinowych, a Wy teraz będziecie zmuszone je wszystkie obejrzeć:)

 

 

Taki mam dziś dobry humor dzięki Beatce. I dzięki Wam także – dzięki wspaniałym komentarzom pod poprzednim postem. Jesteście wielkie!

Tak a propos słonia – w rodzinie krąży anegdota o tym, jak malutka Małgosia na widok słonia w telewizji zawołała radośnie: „O, foń!”

Tysiące buziaczków przesyła Wam

Gosia wraz z Foniem:)