Ognista kartka

Witajcie, kochane!

Na początku dziękuję Wam serdecznie za wszystkie wspaniałe, ciepłe, dobre słowa pod poprzednim postem – od razu przegoniły resztki chandry na cztery wiatry. Nawet fakt, że dziś musiałam wciągnąć kozaczki na odnóża i ratować się grubym swetrem, nie zmącił mojego dobrego nastroju. Zdradzę Wam też, że motylowym albumem postanowiłam kogoś uszczęśliwić (albo unieszczęśliwić, hi hi) i jutro pędzę na pocztę, więc strzeżcie się:)

A teraz pokażę Wam kartkę, którą zrobiłam na Cykliczne Kolorki u Danutki. Zawiera całą paletę kolorów ognia, a więc czerwony, pomarańczowy i żółty. Do tego obowiązkowa czerń.

Kwiatki narysowałam mazakiem do płyt CD i pokolorowałam flamastrami szkolnymi:) Wzorowałam się na kwiatach, które dostałam w wymiance wielkanocnej "Zrób to sama" od Ewci – Hubki.

W środku miejsce na życzenia.

Kartka powstała na imieniny pani Zofii, koleżanki mojej Mamci.

Co do upodobań kolorystycznych, to bardzo lubię barwy ognia, byle nie na sobie. Choć pewne elementy garderoby w kolorze żółtym, a nawet pomarańczowym bym znalazła. Nie noszę natomiast czerwonego, choć był czas, że ubierałam się na czerwono od stóp do głów i nawet miałam czerwone włosy. Za to w przyrodzie – ech! Czerwone maki w zbożu. Pomarańczowe nagietki i nasturcje zapamiętane z ogródka Babci. Żółte kaczeńce nad stawem i mlecze na przydomowym trawniku. No i ogień, splatający te trzy barwy razem. Natura jest najpiękniejszym arcydziełem.

Moja karteczka wprawdzie arcydziełem nie jest, ale nawet mi się podoba. Teraz uraczę nią Stefana, a potem będę się rozkoszować kisielkiem malinowym, który mi właśnie stygnie.

Buziaczki ogniste,

Gosia